“Hi Robert, Je kan in mijn Calendly een datum prikken en wij zouden het fijn vinden als je de attached NDA even ondertekent.”
Ik krijg regelmatig dit soort berichten. Ik klaag wel eens over de agenda etiquette van Calendly tegen m’n collega’s, maar ik ben bijna zover dat ik de voordelen zie.
Minder soepel ben ik over NDAs (non-disclosure agreements / geheimhoudingsverklaringen). Deze onnodige overeenkomsten zie je vooral als er adviseurs betrokken zijn in het fundraising proces. Soms heb ik het idee dat de corporate finance boutique denkt dat het ‘professioneel’ overkomt. Maar het is voor een investeerder gewoon lastig.
Er zijn door VCs al veel stukken over NDAs geschreven, maar aangezien ik ze de laatste tijd weer veel zie, toch een keer een versie in het Nederlands.
NDAs worden zeldzaam geaccepteerd door VCs, omdat ….
Het te veel tijd en geld kost. Elke dag krijgt een VC meerdere pitches doorgestuurd. Bijgevolg kunnen ze niet voor elk business plan een NDA tekenen. Als ze dat wel zouden doen, dan zouden ze een full-time para-legal moeten aannemen om al die NDAs door te spitten en te administreren.
Het eigenlijk schreeuwt: “Ik vertrouw jullie niet”. Investeerders begrijpen dat het spannend is om vertrouwelijke informatie te delen en zullen daar zorgvuldig mee omgaan. Doen ze dat niet dan is hun reputatie heel snel beschadigd. Daar zit als founder je grootste veiligheid, niet in de NDA.
Je frictie creëert in je fundraising proces. Wat je wil doen met de korte attention span (goudvis level) van een investeerder, is ze bij de kraag pakken en overtuigen dat een face-to-face meeting een logische volgende stap is. 6 e-mails heen en weer pingpongen (al dan niet met een dure advocaat ertussen) over een NDA, voordat de investeerder überhaupt iets weet over je bedrijf, helpt dan niet.
De waarde van je informatie niet zo spannend is als je vaak zelf denkt. VCs gaan je idee niet jatten, ze kunnen er namelijk weinig mee (99% van startup succes gaat over je team en hun executie kracht.). Het laatste wat ze denken als investeerder is: “Ok we kappen nu met ons fonds en we gaan nu deze business zelf bouwen”.
Het voor al die moeite, weinig meer dan schijnveiligheid biedt. Je spreekt waarschijnlijk veel verschillende investeerders, en je pitch PowerPoint slingert rond in talrijke VC inboxes, dus dan is het sowieso lastig vast te stellen welke partij welke informatie niet had moeten delen.
Weigeren om NDAs te tekenen komt arrogant over, ik weet het, maar voor VCs geven NDAs vele praktische bezwaren. Een NDA dwingt uiteindelijk ook niet veel meer af dan bijvoorbeeld een bevestigend e-mailtje dat zegt: “ik zal hier vertrouwelijk mee om gaan”.
Zijn er dan echt geen uitzonderingen? Jawel, zo nu en dan tekenen VCs toch een NDA. Dat is meestal bij late-stage investeringen waarbij financiële informatie bijvoorbeeld gevoelig is, of bij deep-tech bedrijven met een zware IP component. Als jouw bedrijf een revolutionaire kernfusiereactor bouwt… oké dan verwacht ik wel een 40 pagina’s tellende NDA…en teken ik deze met een vloeiende handbeweging.
Toch nog nerveus over die e-mail aan ‘dodgy ventures’? Doe eerst je huiswerk en zorg dat de VCs op je lijst een goede reputatie hebben. Zit er een VC bij met een concurrerend portfolio bedrijf? Dan kan je wellicht een teaser document sturen om zo niet alles te delen en dan kun je tijdens het eerste gesprek toetsen of het niet botst. Bij nog meer twijfel, gebruik een dienst als DocSend, zodat je kan controleren wie de pitch inziet (ook al kennen handige VCs een tool om deze uiteindelijk toch te downloaden).
Kortom: NDAs zijn een no-no!
Trouwens…als je het hier eens in vertrouwen over wil hebben… dan stuur ik je wel een Calendy.